Spoorloos

Daar ben ik weer!
Inmiddels ben ik alweer twee maanden een semi-mexicaan. Sinds de laatste keer dat ik schreef is er weer veel gebeurd. Als eerste moet ik even melden dat ik nog leef. Ik ben per ongeluk vijf dagen van de aardbodem verdwenen, wat leidde tot een zoektocht van ouders, docenten, ambassades en politie. Helaas was ik even vergeten te vermelden dat ik danzij een tripje onbereikbaar zou zijn. Twee weken na ons laatste tripje zijn we namelijk weer op vakantie geweest. Dit keer begaven we ons naar het westen van het land, het verborgen strand van de Islas Marietas. We kregen meteen een goede introductie van de Mexicaanse tijd: er werd ons verteld dat we 8 uur in de bus zouden vertoeven, wat uiteindelijk 16 uur werd...
Onderweg naar het eilandje spotten we enkele walvissen waar we helaas niet mee mochten zwemmen. Op het verborgen strandje mochten we maar liefst een half uur chillen om vervolgens weer zes uur in de bus te zitten om naar onze eindbestemming te gaan: een strandfestival aan het mooie strand Playa Mayto.
Hier sliepen we met z'n vieren in een tweepersoonstent zonder matje/matrasje/dekentje. De drie dagen die ik en mijn 12 huisgenoten hier doorbrachten stonden in het teken van volleybal, verffeesten, gevechten met de sterke stroming en wensballonnen. Ook kreeg ik de kans om kleine schildpadjes hun weg naar de grote boze zee te zien vinden. Al met al een heerlijke rustige vakantie.

Bij thuiskomst mocht ik weer lekker verder studeren. Met het vak Documentaire maken hebben mijn groepje en ik besloten dat onze documentaire over ex-prostituees en hun visie op de liefde zal gaan. Binnenkort zullen we dan ook moeten beginnen met het bezoeken van ex-prostituees om hun vertrouwen te winnen.
Een totaal andere doelgroep waar ik me sinds afgelopen week mee bezig houd is verstandelijk beperkte mensen. Dankzij een Ecuadoriaanse vriend heb ik een project gevonden waar verstandelijk beperkten van allerlei leeftijden hun dag doorbrengen. Afgelopen dinsdag heb ik daar dan ook in een klaslokaal gezeten om mijn nieuwe vrienden te helpen met schrijven, spelletjes spelen en praatjes maken. De hele dag werd ik plat geknuffeld en in mijn ogen gestaard. Blauwe ogen zijn daar vrij abnormaal. Ook hebben we heerlijke koekjes gebakken en gaan we binnenkort Nederlandse dingen maken. Tips? Arretjescake, boterkoek, appeltaart?
Ik krijg binnen deze instelling heel veel vrijheid. Ik mag zelf ook activiteiten bedenken en kiezen met welke personen ik me bezig wil houden. Het is ontzettend fijn om naast het studeren en de feestjes ook nog iets te kunnen betekenen. Af en toe geld of eten geven aan daklozen is voor mij toch niet helemaal voldoende. Ik probeer nu zoveel mogelijk uitwisselingsstudenten enthousiast te maken voor het project, want hoe meer zielen, hoe meer vreugd.

De afgelopen weekenden ben ik voornamelijk in Mexico-City gebleven om hier nieuwe buurten te ontdekken. Zo ging ik met Mexicanen en een paar huisgenootjes naar de gratis dierentuin aan de andere kant van de stad, zo'n anderhalf uur reizen. Hier zijn ze in het bezit van een panda, wat een hele bijzonder aangelegenheid is hier in Latijns-Amerika. Rondom de dierentuin zijn er dan ook heel veel marktkraampjes met pandabeertjes, aapjes voor op je hoofd, en Dori locos, een lekkernij wat een soort van mijn bijnaam is. Dorinda is immers niet altijd even makkelijk, dus heb ik er maar Dori van gemaakt. Dori locos, gekke Dori's.
Daarnaast verkochten ze op de markt onwijs veel pruiken, dus de gehele dag heb ik met roze haar over straat gelopen. Hipperdepip.
Dit weekend werd ik meegevraagd om naar een huis aan het strand van Acapulco te gaan, maar aangezien ik hier al een keer was geweest en ik mijn geld liever besteed aan andere nieuwe plekken. Volgende week gaan we dus waarschijnlijk een weekendje weg om cultuur of natuur te snuiven.

Oja, ik had afgelopen week examens, waarvan eentje voor het Spaanse vak Psychologie, die ik was vergeten... Ondanks mijn goudvis geheugen had ik toch nog 35 van de 40 punten weten te scoren, dus tot nu toe lijkt mijn Mexicaanse studie redelijk succesvol te zijn.
Over die studie gesproken, ik ga nu weer gauw verder met mijn vier pagina's tellende essay over een sociologisch probleem.

Adioooooos en heel veel knuffels!

PS: laten jullie weten hoe het nu met jullie gaat? Vind ik super leuk om te horen!

xx